Pratiğinde kentleşme, bedenin kentle ve hızla ilişkisi, form teorisi gibi konuları irdeleyen Şirag Şeşetyan, mekanda objeler arası mesafeyi ve ilişkiyi görünür kılmakla ilgili bir çalışma sunuyor.

Bir objeye yeteri kadar yaklaşıldığında, göz ile nesne arasına bir perde girer; nesne bağlamdan soyutlanır. Mekanda nesneye dair veri barındıran objeler, imgeler ve paylaşılan ortak bellek kaybolur ve göz, nesneye yabancılaşır. Şeşetyan’ın birtakım güç ilişkilerine maruz kalan heykeli, zaman içinde form değiştirerek yıkım sürecinin yaratıcı da olabileceğini düşündürüyor.

Examining issues such as urbanization, the relationship of the body with the city and speed, and form theory in artistic practice, Şirag Şeşetyan presents a study on making visible the distance and relationship between objects in space.        

When one is close enough to an object, a veil drapes between the eye and the object; the object is abstracted from the context. In space, objects, images and shared common memory that contain data about the object disappear and the eye becomes alienated from the object. Şeşetyan’s sculpture, which is exposed to some power relations, suggests that the process of destruction can also be creative by changing form over time.