Seda Öznal, geleneksel mekân anlatılarını toplumsal ve politik ilişkiler üzerinden tartışmaya açan araştırma ve tasarım projeleri üreten bir mimar. Öznal’ın projeleri, geleneksel mimari pratiğinde görünmez kılınan meseleleri, kurgusal mekanlara taşıyarak polemik yaratmayı amaçlıyor.

Öznal, Odalık serisi ile, Oryantalist ressamların fetiş objesi haline getirmiş olduğu doğulu kadın bedeni ve bedeninin bulunduğu mekan temsillerini tartışmaya açıyor. Kadını odaya ait bir eşya sınıfında gören, sahiplik, baskı, kontrol ve ötekileştirme anlamlarını içinde barındıran “odalık” kelimesi özünde bir mekânsallaştırma aracı olarak kullanılıyor. Sanatçı, domestik objeler üzerinden evin ve kadın bedeninin mahremiyetini iç içe geçirip, mekana dair yeni odalık temsilleri üretiyor.

Seda Öznal is an architect who produces research and design projects that discuss traditional space narratives through social and political relations. Öznal’s projects aim to foster contention by taking issues glossed over in traditional architectural practice to fictional spaces.

In her Odalisque series, Öznal discusses the representations of the Eastern women’s bodies and the places they occupy that Orientalist painters have turned into fetish objects. “Odalisque” is a word which sees women in a class of items belonging to the room and includes connotations of ownership, oppression, control and marginalization, becoming a means of space-locking. Through domestic objects, the artist intertwines the privacy of the house and the female body and produces new chambermaid representations about the space.