Adekan, bir sokak sanatçısı olarak kenti ve kent yaşamında karşılaştığı insan yüzlerini uzun süredir gözlemleme fırsatı buluyor. Yüz ifadelerinin kendisine anlattığı iyi-kötü, mutlu-mutsuz, neşeli-üzgün gibi duygu durumlarından yaşama dair çıkarımlar yapıyor.

Adekan, Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar’ına gönderme ile Canlı Yaşam olarak isimlendirdiği resminde figürler, renkli ve canlı yaşamın neresinde olduğunu bilmediğimiz, soyutlanmış bir mekanda karşımıza çıkıyor. İnsanın mekan ve doğa ile arasında kurmuş olduğu iştahlı ilişki bu seride parçalanmış bir şekilde görülüyor. Farklı formlardaki tuvaller, yüz ifadelerindeki bölünmüşlüğü, bazen mekansızlığı, bazen de tarifi zor bir yitikliği betimliyor.

As a street artist, Adekan has had the opportunity to observe the city and the human faces he encounters in urban life for a long time. He draws inferences about life from the emotional states such as good-bad, happy-unhappy, joyful-sad that facial expressions tell him.

In his painting, which Adekan calls Live Life in reference to Dostoevsky’s Notes from the Underground, the figures appear in an abstracted space that we cannot locate within the colorful and lively life. This series displays the earnest relationship that human has established between space and nature in a fragmented way. Canvases in different forms depict the division in facial expressions, sometimes a lack of space, sometimes a loss that is difficult to describe.